Fotoğraf Vittorio De Sica'nın Ladri Di Biciclette (Bisiklet Hırsızları - 1948) filminden
Bizimki 11 yaşında yeni bisiklet sahibi bir bireyken oldu tüm olanlar...
Hiç tanımadığı bir çocuk 'Yarışalım mı senin bisikletinle? Hadi bu binanın etrafında tur atalım. Bakalım en kısa sürede kim gelecek?' dedi ona.
Cazip geldi bizimkine 'Tamam' dedi hiç tanımadığı çocuğa...
'Hadi ilk sen...' dedi çocuk...
Bizimki hızlıca asıldı pedallara...
Tam bi buçuk dakikada vardı veledin onu beklediği kaldırıma...
Sıra ötekine geldi.
O da hızlıca asıldı pedallara.
Hızla döndü binanın arka sokağına..
Başladı bizimkisi süreyi tutmaya.
1.2.3.4....
100'e gelince başladı sevinmeye ve beklemeye...
Çok bekledi bizimki.
Kontrol etmek de gelmedi içinden...
Yarışı kazanmanın verdiği mutlulukla 45 dakika beklediğinin farkında bile değildi.
Aklına kötü bir şey getirmek istemedi ve beklemeye devam etti...
Hava kararırken çocuğun düşme ihtimalinin yüksek olduğunu savundu kendine, bekledi...
Binanın arkasına gidip kontrol etme cesaretini bulamadı kendisinde, babasına seslendi.
Geldi babası ve durumu anlattı...
Babası 'Eşoğlueşek çaldırmışsın sen bisikleti...'dedi.
Bizimki 11 yaşının verdiği öz güvenle başladı savunmaya
'Hayır baba sanırım düştü o yüzden gelemedi hala...'
Baba ters ters baktı bizimkine...Konuşmadı.
Bizimki babasıyla beraber tam yedi defa tavaf etti binayı...
Eline yine de küçük bir taş aldı. Atmazdı o taşı bisikletini getirmeyen çocuğa ama yine de elindeydi.
Başarısız tavaf ve başarısız şeytan taşlamadan sonra
Yedi babasından fırçayı.
Beyaz bisikletinin çalındığını kabul etmedi hiç bir zaman.
Beyaz bisiklet öldüğü için geri gelmemişti...
Bir daha kimse bisiklet almadı bizim delikanlıya...
Zor geçti çocukluk onun için.
Çıkamadı bir türlü o duygudan.
Bizimki henüz 11 yaşında tanıştı kalp çarpıntısıyla...
Ağlamayı öğretti ona bisiklet, güçlü olmayı da
Ama güçlü olmak istemiyordu o sadece bisikletini istiyordu.
Bisikleti olan çocuklardan ömrünün sonuna kadar nefret etmek istemiyordu.
Geri gelmeyen çocuğa kızmadı hiç...
Onun babasına kızdı.
Babası ona bisiklet alsaydı bizimkinin bisikletini çalmayacaktı.
Bir daha bisikleti olmadı.
İlk ve tek hakkını kullanmıştı.
30 yaşına girdiği gün babasıyla otururken 'Ladri Di Biciclette' filmine denk geldiler.
30'unda gözleri doldu tekrar bizimkinin;
bisikleti çalınan gariban bir adamın hüsranla sonuçlanan bisiklet çalma girişimine tanık olurken...
Babasıyla göz göze gelmek istedi
ama nafile
babası filmin henüz başında uyuya kalmıştı.
Çocukken bisikleti çalınan bir arkadaşımın anısına saygı ile...
Yorumlar
Yorum Gönder