Beyoğlu'nda karşıdan karşıya geçmeye çalışan doksanında bir delikanlı gördüm. "Yardım etmemi ister misin abi?" dedim... Bana baktı ve gülümsedi"tabi kardeşim...Çok sevinirim..."dedi... Koluna girdim ve sokak boyu yürüdük... Tam 93 yaşındaydı Seyfettin amca. O kadar güzel giyinmiş ve o kadar tatlı konuşuyordu ki anlatamam...
Yanından ayrılma vakti gelince " Bir hatıra fotoğrafı çeksek olur mu Seyfettin amca? Gerçi sen çok Jantisin ben biraz rüküş kalıyorum yanında kusura bakma..."dedim..." Olur mu evlat sen de çok güzel giyinmişsin. Tamam fotoğraf çekelim ama çektiğini bana göster eğer kötüyse yeniden çekeriz olur mu?"dedi... "Olmaz mı Seyfettin amca...Neden olmasın?"
Daha sonra ayak üstü biraz daha yeşilçam konuştuktan sonra elini öptüm ve ayrıldık... Daha sonra ebediyen ayrıldığımızı öğrendim Seyfettin amcayla...Vefat etmiş... Kısacıkta olsa tanıma şansım oldu seni...Şıklığın ve asaletinle hatırlayacağım seni...Mekanın cennet olsun Seyfettin amca...
♥
YanıtlaSilAllah rahmet eylesin :( çok üzüldüm
YanıtlaSil