Özlem duyardım eskiden...
Sanki bazı şeyler hep eksikti...
Terasta yağmur vardı ama sessizdi...
Şaşırmadım aniden gelişen düşmanlığa...
Toprak olmuş ölülerin bile üstünü örtmek istediğim bir zaman da bile aklıma gelmedi bu sessizlik.
Hışırtı önemliydi, o olmazsa olmazdı çünkü.
Duvar yıkıldıktan sonra da devam etti sessizlik...
Hala sonlanmasını bekliyorum.
Belki bugün biter... ya da yarın... ya da öbürgün...
Çok bekletme beni...
Belki de beklememden rahatsız...Hem de iliklerine kadar...
Lütfen bit artık çünkü etraf iyice kararmaya başladı ve sanırım korktuğum şey oluyor...
♥
YanıtlaSil